21 november 2015
Vandaag stond ik in een
lift van luchthaven Schiphol in Amsterdam. Samen met een toerist stapte ik in.
Hij lachte naar me. Hij zag eruit als een echte toerist met de camera die om
zijn nek bungelde. "Onderweg naar een exotische vakantiebestemming, dacht
ik: Miami, Havana of Mexico." Ik daarentegen was onderweg naar
Gaziantep in het zuidoosten van Turkije - niet ver van de grens met Syrië.
Ik ben onderweg om hulp
te verlenen aan de hulpverleners van de oorlogsslachtoffers uit en in Syrië .
Iets anders dan heerlijk zonnen op de witte stranden van Miami, salsa dansen in
de levendige straten van Havana of de grootse Maya-tempels bezoeken in Mexico.
Het werkelijke
aantal slachtoffers van de burgeroorlog in Syrië is niet te tellen. Miljoenen
mensen hebben voedsel, drinkwater, sanitaire voorzieningen, medische zorg en
psychische hulp nodig. Mensen met traumatische oorlogservaringen. Deze hulp
word verleend door humanitaire hulpverleners, waaronder artsen en psychologen.
De kans is dus groot dat deze hulpverleners tweedehands getuige zijn van
de gruwelijke wreedheden die deze oorlogsslachtoffers meegemaakt hebben of
zij zijn zelf slachtoffers van traumatische ervaringen. Om deze trauma’s
de baas te kunnen en langdurige psychische schade te voorkomen hebben ook
hulpverleners hulpverlening nodig. Daarom ben ik uitgenodigd door de
organisatie World Vision en nu waakzaam en wijs op reis.
Natuurlijk heb ik voor
mijn vertrek de actualiteiten van de burgeroorlog in Syrië op de voet gevolgd.
De oorlog zorgt voor spanning in het grensgebied met Turkije, een gebied
gekenmerkt door een hoge concentratie van Syrische vluchtelingen. In
Gaziantep, in de volksmond kortweg ‘Antep', zou het betrekkelijk veilig moeten
zijn. Ik hoop het van harte.
In de gelijknamige
provincie Gaziantep komen wel gewelddadige demonstraties, wegblokkades,
gewapende confrontaties en soms aanslagen voor. Langs de Turks-Syrische grens
is het niet veilig en in dit gebied zou ik zelfs ontvoerd kunnen worden volgens
het reisadvies van de Rijksoverheid. Eerlijk gezegd is dat iets waar ik liever
niet te veel over nadenk. Ik heb mij voorbereid op de veiligheidsrisico’s en
vooral nu blijf ik natuurlijk op hoogte van de ontwikkelingen alhier.
Ik wil deze oorlog
snappen, er iets in betekenen en niet alleen vanuit Nederland heel simpel
volgen. En dat ga ik de komende twee weken hier in Antep doen door hulp
te verlenen aan hulpverleners.
Aan het einde van dag
een, intussen ‘safe’ in mijn hotel, ben ik nogmaals onder de indruk van de
belangrijke taak die op mij en andere psychologen wacht. Ik ben er stil van,
maar ik denk toch even aan de toerist in de lift vanochtend: ik hoop dat ook
hij veilig is aangekomen op zijn bestemming.
Sterkte man....super
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!
BeantwoordenVerwijderenTopper....be safe... afz. Winston
BeantwoordenVerwijderenDank!
BeantwoordenVerwijderenDe stap naar voren waar een ander naar achter stapt. Top werk wat je daar doet. Ik spreek uit ervaring als ik zeg wat er uit zo'n gebied terug kan komen. Die mensen hebben het hard nodig. Je bent echt een topper
BeantwoordenVerwijderenAfz Stefan Mertens
Idd Stefan - dank je wel!
BeantwoordenVerwijderenSuper! Goed bezig! Veel succes!
BeantwoordenVerwijderenRespect!
BeantwoordenVerwijderenSucces Geert, petje af voor wat je doet!
BeantwoordenVerwijderenSuper kerel dat jij dit toch wil doen om de hulpverleners ook hen steun wil zijn in deze tijd sterke kerel
BeantwoordenVerwijderenSuper kerel dat jij dit toch wil doen om de hulpverleners ook hen steun wil zijn in deze tijd sterke kerel
BeantwoordenVerwijderenWe zijn trots op je!
BeantwoordenVerwijderenDiep gevallen. Gefraudeerd, titels gebruikt die niet verdiend waren.. Als mens zichzelf volledig gediskwalificeerd.
BeantwoordenVerwijderen